неадукава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадукава́ны |
неадукава́ная |
неадукава́нае |
неадукава́ныя |
| Р. |
неадукава́нага |
неадукава́най
неадукава́нае |
неадукава́нага |
неадукава́ных |
| Д. |
неадукава́наму |
неадукава́най |
неадукава́наму |
неадукава́ным |
| В. |
неадукава́ны (неадуш.)
неадукава́нага (адуш.) |
неадукава́ную |
неадукава́нае |
неадукава́ныя (неадуш.)
неадукава́ных (адуш.) |
| Т. |
неадукава́ным |
неадукава́най
неадукава́наю |
неадукава́ным |
неадукава́нымі |
| М. |
неадукава́ным |
неадукава́най |
неадукава́ным |
неадукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неадукава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадукава́ны |
неадукава́ная |
неадукава́нае |
неадукава́ныя |
| Р. |
неадукава́нага |
неадукава́най
неадукава́нае |
неадукава́нага |
неадукава́ных |
| Д. |
неадукава́наму |
неадукава́най |
неадукава́наму |
неадукава́ным |
| В. |
неадукава́ны (неадуш.)
неадукава́нага (адуш.) |
неадукава́ную |
неадукава́нае |
неадукава́ныя (неадуш.)
неадукава́ных (адуш.) |
| Т. |
неадукава́ным |
неадукава́най
неадукава́наю |
неадукава́ным |
неадукава́нымі |
| М. |
неадукава́ным |
неадукава́най |
неадукава́ным |
неадукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неадукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неадукава́ны |
неадукава́ная |
неадукава́нае |
неадукава́ныя |
| Р. |
неадукава́нага |
неадукава́най
неадукава́нае |
неадукава́нага |
неадукава́ных |
| Д. |
неадукава́наму |
неадукава́най |
неадукава́наму |
неадукава́ным |
| В. |
неадукава́ны (неадуш.)
неадукава́нага (адуш.) |
неадукава́ную |
неадукава́нае |
неадукава́ныя (неадуш.)
неадукава́ных (адуш.) |
| Т. |
неадукава́ным |
неадукава́най
неадукава́наю |
неадукава́ным |
неадукава́нымі |
| М. |
неадукава́ным |
неадукава́най |
неадукава́ным |
неадукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неадукава́ны необразо́ванный, непросвещённый; неве́жественный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неадукава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае адукацыі, малапісьменны. Неадукаваны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
необразо́ванный неадукава́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неабчаса́ны, -ая, -ае.
1. Неапрацаваны часаннем².
Н. камень.
2. перан. Неадукаваны, некультурны, грубы (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
не́вук, -а, мн. -і, -аў, м.
Неадукаваны, недасведчаны чалавек.
У музыцы ён безнадзейны н.
|| прым. не́вуцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сивола́пый прост., уст. неадукава́ны, гру́бы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ігнара́нт
‘неадукаваны, цёмны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ігнара́нт |
ігнара́нты |
| Р. |
ігнара́нта |
ігнара́нтаў |
| Д. |
ігнара́нту |
ігнара́нтам |
| В. |
ігнара́нта |
ігнара́нтаў |
| Т. |
ігнара́нтам |
ігнара́нтамі |
| М. |
ігнара́нце |
ігнара́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)