неабхо́дны, -ая, -ае.

1. Такі, без якога нельга абысціся; патрэбны.

Неабходныя рэчы.

Неабходныя інструменты.

2. Абавязковы, непазбежны.

Неабходныя меры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неабхо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабхо́дны неабхо́дная неабхо́днае неабхо́дныя
Р. неабхо́днага неабхо́днай
неабхо́днае		 неабхо́днага неабхо́дных
Д. неабхо́днаму неабхо́днай неабхо́днаму неабхо́дным
В. неабхо́дны (неадуш.)
неабхо́днага (адуш.)		 неабхо́дную неабхо́днае неабхо́дныя (неадуш.)
неабхо́дных (адуш.)
Т. неабхо́дным неабхо́днай
неабхо́днаю		 неабхо́дным неабхо́днымі
М. неабхо́дным неабхо́днай неабхо́дным неабхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неабхо́дны необходи́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неабхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, без якога цяжка або нельга абысціся; патрэбны. Неабходны дапаможнік. Неабходныя ўмовы. □ Андрэй абвясціў загад Васільева, зрабіў неабходныя распараджэнні. Кулакоўскі. // Абавязковы, непазбежны. Неабходныя меры. □ Прадметнасць — неабходная якасць вобраза. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражы́тачны, -ая, -ае.

Неабходны для таго, каб пражыць, праіснаваць.

П. мінімум.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрэ́бны, -ая, -ае.

Неабходны, які патрэбен.

Патрэбная колькасць чаго-н. Яму патрэбны грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нале́жны, -ая, -ае.

Такі, які павінен быць; неабходны, патрэбны.

Н. парадак.

Прыняць належныя меры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

долженству́ющий прил., книжн. неабхо́дны, нале́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тре́буемый прил. патрэ́бны; (необходимый) неабхо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недасядзе́ць

‘не прасядзець неабходны час (недасядзець у турме)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. недасяджу́ недасядзі́м
2-я ас. недасядзі́ш недаседзіце́
3-я ас. недасядзі́ць недасядзя́ць
Прошлы час
м. недасядзе́ў недасядзе́лі
ж. недасядзе́ла
н. недасядзе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час недасядзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)