наўгаро́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наўгаро́дскі |
наўгаро́дская |
наўгаро́дскае |
наўгаро́дскія |
| Р. |
наўгаро́дскага |
наўгаро́дскай
наўгаро́дскае |
наўгаро́дскага |
наўгаро́дскіх |
| Д. |
наўгаро́дскаму |
наўгаро́дскай |
наўгаро́дскаму |
наўгаро́дскім |
| В. |
наўгаро́дскі (неадуш.)
наўгаро́дскага (адуш.) |
наўгаро́дскую |
наўгаро́дскае |
наўгаро́дскія (неадуш.)
наўгаро́дскіх (адуш.) |
| Т. |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскай
наўгаро́дскаю |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскімі |
| М. |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскай |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пско́ўска-наўгаро́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пско́ўска-наўгаро́дскі |
пско́ўска-наўгаро́дская |
пско́ўска-наўгаро́дскае |
пско́ўска-наўгаро́дскія |
| Р. |
пско́ўска-наўгаро́дскага |
пско́ўска-наўгаро́дскай
пско́ўска-наўгаро́дскае |
пско́ўска-наўгаро́дскага |
пско́ўска-наўгаро́дскіх |
| Д. |
пско́ўска-наўгаро́дскаму |
пско́ўска-наўгаро́дскай |
пско́ўска-наўгаро́дскаму |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
| В. |
пско́ўска-наўгаро́дскі (неадуш.)
пско́ўска-наўгаро́дскага (адуш.) |
пско́ўска-наўгаро́дскую |
пско́ўска-наўгаро́дскае |
пско́ўска-наўгаро́дскія (неадуш.)
пско́ўска-наўгаро́дскіх (адуш.) |
| Т. |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскай
пско́ўска-наўгаро́дскаю |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскімі |
| М. |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскай |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Падале́шнік ’род шматгадовых травяністых раслін сямейства кірказонавых’ (ТСБМ), падалешнікі ’род грыбоў’ (Грыг.). Да альха (гл.). У назвах грыбоў, па назіраннях Яшкіна (Бел.-рус. ізал., 99), беларуска-руская ізалекса (паўн.-усх. Беларусь — наўгародскія, пскоўскія і цвярскія землі).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)