наё́мніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. наё́мніцтва
Р. наё́мніцтва
Д. наё́мніцтву
В. наё́мніцтва
Т. наё́мніцтвам
М. наё́мніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наёмніцтва ср. наёмничество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наёмніцтва, ‑а, н.

Становішча, стан наёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)