наёмница

1. (наёмная работница) уст. на́ймічка, -кі ж.

1. перен., презр. на́ймітка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наёмніца ж. наёмница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)