ная́карнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ная́карнік |
ная́карнікі |
| Р. |
ная́карніка |
ная́карнікаў |
| Д. |
ная́карніку |
ная́карнікам |
| В. |
ная́карнік |
ная́карнікі |
| Т. |
ная́карнікам |
ная́карнікамі |
| М. |
ная́карніку |
ная́карніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ная́карнік м., мор. ная́корник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ная́корник мор. ная́карнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)