ная́да

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ная́да ная́ды
Р. ная́ды ная́д
Д. ная́дзе ная́дам
В. ная́ду ная́ды
Т. ная́дай
ная́даю		 ная́дамі
М. ная́дзе ная́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ная́да

‘русалка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ная́да ная́ды
Р. ная́ды ная́д
Д. ная́дзе ная́дам
В. ная́ду ная́д
Т. ная́дай
ная́даю		 ная́дамі
М. ная́дзе ная́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ная́давы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да наяды (у 2, 3 знач.).

2. у знач. наз. ная́давыя, ‑ых. Сямейства аднадольных раслін, да якога адносіцца наяда (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)