нашчапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашчаплю́ нашчэ́пім
2-я ас. нашчэ́піш нашчэ́піце
3-я ас. нашчэ́піць нашчэ́пяць
Прошлы час
м. нашчапі́ў нашчапі́лі
ж. нашчапі́ла
н. нашчапі́ла
Загадны лад
2-я ас. нашчапі́ нашчапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нашчапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашчапі́ць сов., разг. (слегка расщепить) надколо́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)