нашчапа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нашчапа́ны нашчапа́ная нашчапа́нае нашчапа́ныя
Р. нашчапа́нага нашчапа́най
нашчапа́нае		 нашчапа́нага нашчапа́ных
Д. нашчапа́наму нашчапа́най нашчапа́наму нашчапа́ным
В. нашчапа́ны (неадуш.)
нашчапа́нага (адуш.)		 нашчапа́ную нашчапа́нае нашчапа́ныя (неадуш.)
нашчапа́ных (адуш.)
Т. нашчапа́ным нашчапа́най
нашчапа́наю		 нашчапа́ным нашчапа́нымі
М. нашчапа́ным нашчапа́най нашчапа́ным нашчапа́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашчапа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нашчапа́ны нашчапа́ная нашчапа́нае нашчапа́ныя
Р. нашчапа́нага нашчапа́най
нашчапа́нае		 нашчапа́нага нашчапа́ных
Д. нашчапа́наму нашчапа́най нашчапа́наму нашчапа́ным
В. нашчапа́ны (неадуш.)
нашчапа́нага (адуш.)		 нашчапа́ную нашчапа́нае нашчапа́ныя (неадуш.)
нашчапа́ных (адуш.)
Т. нашчапа́ным нашчапа́най
нашчапа́наю		 нашчапа́ным нашчапа́нымі
М. нашчапа́ным нашчапа́най нашчапа́ным нашчапа́ных

Кароткая форма: нашчапа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашчапа́ны наще́панный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашчапа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нашчапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наще́панный нашчапа́ны; нако́латы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)