нашуме́ть сов.

1. нашуме́ць; (наговорить) нагавары́ць; нагамані́ць; (накричать) накрыча́ць;

2. перен. нарабі́ць шу́му, нашуме́ць;

э́то де́ло нашуме́ло гэ́та спра́ва нарабі́ла шу́му (нашуме́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накрыча́ць сов.

1. (поругать) накрича́ть, наора́ть;

2. (нашуметь) наора́ть, нашуме́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашуме́ць сов., прям., перен. нашуме́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)