нашука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго (разм.).
Патраціць многа часу на пошукі каго-, чаго-н.
Нашукаліся дзяцей у лесе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нашука́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашука́юся |
нашука́емся |
| 2-я ас. |
нашука́ешся |
нашука́ецеся |
| 3-я ас. |
нашука́ецца |
нашука́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нашука́ўся |
нашука́ліся |
| ж. |
нашука́лася |
| н. |
нашука́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нашука́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нашука́цца сов., разг. наиска́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нашука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., каго-чаго.
Разм. Патраціць шмат часу на пошукі каго‑, чаго‑н. Нашукацца дзяцей у лесе. Нашукацца патрэбных лекаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наиска́ться сов., разг. нашука́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Нашэ́мацца ’многа надзець на сябе’, пашамкаць ’нацягнуць’ (ТС). Утворана паводле распаўсюджанай семантычнай мадэлі экспрэсіўных дзеясловаў ’многа надзець’ < ’марудна варухацца, выдаваць ціхія гукі’, параўн. нашукацца, натужацца ’тс’ і пад., у якасці зыходных дзеясловаў могуць выступаць шэмкацца ’корпацца’, шамкаць ’корпаць’ (ТС) і гукапераймальны комплекс там‑ (там‑), параўн. шэмеляхнуць ’перакуліць’, шамятиць ’ціха есці’ і пад., прадстаўлены, магчыма, і ў славенскім адпаведніку našemiti ’прыбраць, безгустоўна упрыгожыць, надзець маску’ ад šemiti ’прыбіраць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)