нашрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нашрубо́ўваю нашрубо́ўваем
2-я ас. нашрубо́ўваеш нашрубо́ўваеце
3-я ас. нашрубо́ўвае нашрубо́ўваюць
Прошлы час
м. нашрубо́ўваў нашрубо́ўвалі
ж. нашрубо́ўвала
н. нашрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. нашрубо́ўвай нашрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нашрубо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашрубо́ўваць несов. нави́нчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы па вінтавой разьбе, надзець.

Н. гайку.

|| незак. нашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да нашрубоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)