начэ́рчваць гл. начарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начэ́рчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. начэ́рчваю начэ́рчваем
2-я ас. начэ́рчваеш начэ́рчваеце
3-я ас. начэ́рчвае начэ́рчваюць
Прошлы час
м. начэ́рчваў начэ́рчвалі
ж. начэ́рчвала
н. начэ́рчвала
Загадны лад
2-я ас. начэ́рчвай начэ́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час начэ́рчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начэ́рчваць несов. наче́рчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да начарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак.

1. гл. чарціць.

2. што і чаго. Чэрцячы, зрабіць якую-н. колькасць.

Н. картаў, планаў.

|| незак. начэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наче́рчивать несов. начэ́рчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начэ́рчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да начэрчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)