начэ́пліваць гл. начапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начэ́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. начэ́пліваю начэ́пліваем
2-я ас. начэ́пліваеш начэ́пліваеце
3-я ас. начэ́плівае начэ́пліваюць
Прошлы час
м. начэ́пліваў начэ́плівалі
ж. начэ́плівала
н. начэ́плівала
Загадны лад
2-я ас. начэ́плівай начэ́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час начэ́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начэ́пліваць несов.

1. нацепля́ть; наве́шивать;

2. разг., неодобр. (надевать) напя́ливать, нацепля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да начапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., што.

1. Накінуўшы, замацаваць; павесіць, навесіць.

Н. замок на дзверы.

2. Надзець на сябе, прымацаваўшы, прывесіўшы (разм.).

Н. бант.

|| незак. начапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і начэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начэ́плівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да начэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наживля́ть несов. начэ́пліваць прына́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацепля́ть несов. начапля́ць, начэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. начэпліваць — начапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́шивать​I несов. (к наве́сить) наве́шваць; начэ́пліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)