начы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. начы́тваю начы́тваем
2-я ас. начы́тваеш начы́тваеце
3-я ас. начы́твае начы́тваюць
Прошлы час
м. начы́тваў начы́твалі
ж. начы́твала
н. начы́твала
Загадны лад
2-я ас. начы́твай начы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час начы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́тваць несов. начи́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да начытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; начы́таны; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай колькасці.

Н. многа кніг.

|| незак. начы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начи́тывать​II несов., разг. начы́тваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)