начыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; начы́таны; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай колькасці.

Н. многа кніг.

|| незак. начы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начыта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начыта́ю начыта́ем
2-я ас. начыта́еш начыта́еце
3-я ас. начыта́е начыта́юць
Прошлы час
м. начыта́ў начыта́лі
ж. начыта́ла
н. начыта́ла
Загадны лад
2-я ас. начыта́й начыта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час начыта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начыта́ць сов. начита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай або вялікай колькасці. Начытаць многа лекцый студэнтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начита́ть сов., разг. начыта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да начытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)