начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак.

1. гл. чарціць.

2. што і чаго. Чэрцячы, зрабіць якую-н. колькасць.

Н. картаў, планаў.

|| незак. начэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начарці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начарчу́ начэ́рцім
2-я ас. начэ́рціш начэ́рціце
3-я ас. начэ́рціць начэ́рцяць
Прошлы час
м. начарці́ў начарці́лі
ж. начарці́ла
н. начарці́ла
Загадны лад
2-я ас. начарці́ начарці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час начарці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начарці́ць сов. начерти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак.

1. што. Зрабіць чарцёж чаго‑н.; нарысаваць які‑н. знак. [Рыбакоў] узяў аловак і акуратна начарціў на палове аркуша план будынка. Асіпенка. [Салдат] зноў нешта начарціў на карце і, адлажыўшы яе ўбок, стаў паспешліва наладжваць сваю скрынку. Гамолка.

2. што і чаго. Чэрцячы, зрабіць якую‑н. колькасць (планаў, карт і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарці́ць, чарчу́, чэ́рціш, чэ́рціць; чэ́рцім, чэ́рціце, чэ́рцяць; чэ́рчаны; незак., што.

1. Праводзіць лінію, рысу.

Ч. лініі ў сшытку.

Ч. круг цыркулем.

2. Рабіць чарцёж чаго-н.

Ч. план дома.

|| зак. начарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рцім, -чэ́рціце, -чэ́рцяць; -чэ́рчаны.

|| наз. чарчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начэ́рчваць гл. начарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начерти́ть сов. (чертёж) начарці́ць, мног. паначэ́рчваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да начарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начэ́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад начарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак., што.

1. Начарціць нанава, іначай. Перачарціць план будынка.

2. Зняць копію з якога‑н. чарцяжа. Перачарціць план на кальку.

3. Начарціць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)