начапі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. начэ́піцца начэ́пяцца
Прошлы час
м. начапі́ўся начапі́ліся
ж. начапі́лася
н. начапі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начапі́цца сов. нацепи́ться;

дзве́ры лёгка ~ліся — дверь легко́ нацепи́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацепи́ться начапі́цца, мног. паначэ́плівацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начэ́плівацца несов.

1. нацепля́ться; см. начапі́цца;

2. страд. нацепля́ться; наве́шиваться; напя́ливаться; см. начэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)