начапля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
начапля́ецца |
начапля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
начапля́ўся |
начапля́ліся |
| ж. |
начапля́лася |
| н. |
начапля́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
начапля́цца сов. (во множестве) прицепи́ться, приста́ть;
2. (цепляясь, усесться) насе́сть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начапля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да начапляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацепля́ться страд. начапляцца, начэ́плівацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навя́знуть сов. насе́сці, начапля́цца; (налипнуть) налі́пнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наса́живатьсяII несов., страд. аса́джвацца; наса́джвацца; устыка́цца, натыка́цца, узбіва́цца, начапля́цца, начэ́плівацца; ушыва́цца, прышыва́цца; см. наса́живатьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)