наця́гваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наця́гваю наця́гваем
2-я ас. наця́гваеш наця́гваеце
3-я ас. наця́гвае наця́гваюць
Прошлы час
м. наця́гваў наця́гвалі
ж. наця́гвала
н. наця́гвала
Загадны лад
2-я ас. наця́гвай наця́гвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наця́гваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наця́гваць несов.

1. натя́гивать;

2. (покрываться) натя́гивать; (о тучах — ещё) завола́кивать;

3. (об одежде, обуви) натя́гивать; (с трудом — ещё) напя́ливать;

4. (приносить много чего-л.) ната́скивать;

5. зава́риваться, наста́иваться; (влагой) пропи́тываться;

6. (делать с натяжкой) натя́гивать;

1-6 см. нацягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нацягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацягваць, напінаць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

нацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.

1. што. Расцягваючы, зрабіць тугім, напяць (або туга прымацаваць).

Н. трос.

2. што. Адзець (абуць) што-н. з цяжкасцю; накрыцца, нацягнуўшы на сябе што-н.

Н. боты.

Н. коўдру.

3. чаго. Прыцягнуць, прынесці ў якой-н. колькасці.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Настояцца; заварыцца.

Лякарства нацягнула ўжо.

5. перан., што і без дап. Давесці што-н. да нормы, да пэўнай ступені (пра выпрацоўку, выдаткі і пад.); завысіць што-н. (адзнаку, паказчык і пад.; разм.).

Н. ацэнку.

6. пераважна безас., чаго і без дап. Нагнаць ветрам; закрыць, завалачы чым-н. (разм.).

Нацягнула дыму ў хату.

|| незак. наця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наця́гванне, -я, н. (да 1, 3 і 5 знач.), наця́жка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 1 знач.) і нацяжэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. нацягваць — нацягнуць (у 1, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напряга́ть несов. напру́жваць, напіна́ць; (натягивать) наця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натя́гивать несов. наця́гваць; (натуживать — ещё) напіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наця́гвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да нацягнуцца (у 1 знач.).

2. Зал. да нацягваць (гл. нацягнуць у 1–3, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насо́вывать​II несов., разг. (к насу́нуть) (надевать) насо́ўваць, наця́гваць, усця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)