нацырава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нацыру́ю |
нацыру́ем |
| 2-я ас. |
нацыру́еш |
нацыру́еце |
| 3-я ас. |
нацыру́е |
нацыру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нацырава́ў |
нацырава́лі |
| ж. |
нацырава́ла |
| н. |
нацырава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нацыру́й |
нацыру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нацырава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нацырава́ць сов. нашто́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., чаго.
Зацыраваць пэўную колькасць чаго‑н. Нацыраваць панчох.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нашто́пать сов. нацырава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)