нацукрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацукру́ю нацукру́ем
2-я ас. нацукру́еш нацукру́еце
3-я ас. нацукру́е нацукру́юць
Прошлы час
м. нацукрава́ў нацукрава́лі
ж. нацукрава́ла
н. нацукрава́ла
Загадны лад
2-я ас. нацукру́й нацукру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацукрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацукрава́ць сов. наса́харить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацукрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Пакласці ў што‑н. цукар, насыпаць цукрам. Нацукраваць цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наса́харить сов. нацукрава́ць; насаладзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацукро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нацукраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацукрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нацукраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)