нацмо́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацмо́каю нацмо́каем
2-я ас. нацмо́каеш нацмо́каеце
3-я ас. нацмо́кае нацмо́каюць
Прошлы час
м. нацмо́каў нацмо́калі
ж. нацмо́кала
н. нацмо́кала
Загадны лад
2-я ас. нацмо́кай нацмо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацмо́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацмо́каць сов., разг. нацелова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)