нацадзі́ць, -цаджу́, -цэ́дзіш, -цэ́дзіць; -цэ́джаны; зак., чаго-што.

Цэдзячы, наліць.

Н. квасу.

|| незак. нацэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацаджу́ нацэ́дзім
2-я ас. нацэ́дзіш нацэ́дзіце
3-я ас. нацэ́дзіць нацэ́дзяць
Прошлы час
м. нацадзі́ў нацадзі́лі
ж. нацадзі́ла
н. нацадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. нацадзі́ нацадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нацадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацадзі́ць сов. нацеди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіт, ‑цэдзіць; зак., чаго-што.

Цэдзячы, наліць нейкую колькасць чаго‑н. Нацадзіць вады з крана. // Цэдзячы, напоўніць што‑н. вадкасцю. Нацадзіць гладыш малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацэ́джваць гл. нацадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацеди́ть сов. нацадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нацадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацэ́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нацадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Напоўніць маленькімі струменьчыкамі; нацадзіць, надаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., чаго.

Нацадзіць дадаткова, яшчэ крыху. Падцадзіць малака ў збан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)