нацадзі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цэ́дзіцца; зак.

Цэдзячыся, наліцца ў што-н.

|| незак. нацэ́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нацэ́дзіцца нацэ́дзяцца
Прошлы час
м. нацадзі́ўся нацадзі́ліся
ж. нацадзі́лася
н. нацадзі́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацадзі́цца сов. нацеди́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацадзі́цца, ‑цадзіцца; зак.

Цэдзячыся, напіцца ў што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацэ́джвацца гл. нацадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацеди́ться нацадзі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацэ́джвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да нацадзіцца.

2. Зал. да нацэджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нацу́дзіцца ’напіцца многа’ (Нас.), нацу́дліцца ’нацадзіцца, наліцца, напіцца праз меру’ (Бяльк.). Да цу́дзіць ’піць, цадзіць (паволі)’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)