нахіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нахіна́ю нахіна́ем
2-я ас. нахіна́еш нахіна́еце
3-я ас. нахіна́е нахіна́юць
Прошлы час
м. нахіна́ў нахіна́лі
ж. нахіна́ла
н. нахіна́ла
Загадны лад
2-я ас. нахіна́й нахіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахіна́ць несов.

1. (одежду) набра́сывать;

2. разг. наклоня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нахінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Наспех накінуць, апрануць на сябе што-н.

Н. паліто на плечы.

2. Нахіліць да зямлі (разм.).

Сядзе пчала на кветачку, нахіне яе да зямлі.

|| незак. нахіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)