нахлы́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нахлы́нуты |
нахлы́нутая |
нахлы́нутае |
нахлы́нутыя |
| Р. |
нахлы́нутага |
нахлы́нутай нахлы́нутае |
нахлы́нутага |
нахлы́нутых |
| Д. |
нахлы́нутаму |
нахлы́нутай |
нахлы́нутаму |
нахлы́нутым |
| В. |
нахлы́нуты (неадуш.) нахлы́нутага (адуш.) |
нахлы́нутую |
нахлы́нутае |
нахлы́нутыя (неадуш.) нахлы́нутых (адуш.) |
| Т. |
нахлы́нутым |
нахлы́нутай нахлы́нутаю |
нахлы́нутым |
нахлы́нутымі |
| М. |
нахлы́нутым |
нахлы́нутай |
нахлы́нутым |
нахлы́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нахлы́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нахлы́нуты |
нахлы́нутая |
нахлы́нутае |
нахлы́нутыя |
| Р. |
нахлы́нутага |
нахлы́нутай нахлы́нутае |
нахлы́нутага |
нахлы́нутых |
| Д. |
нахлы́нутаму |
нахлы́нутай |
нахлы́нутаму |
нахлы́нутым |
| В. |
нахлы́нуты (неадуш.) нахлы́нутага (адуш.) |
нахлы́нутую |
нахлы́нутае |
нахлы́нутыя (неадуш.) нахлы́нутых (адуш.) |
| Т. |
нахлы́нутым |
нахлы́нутай нахлы́нутаю |
нахлы́нутым |
нахлы́нутымі |
| М. |
нахлы́нутым |
нахлы́нутай |
нахлы́нутым |
нахлы́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)