нахво́стваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нахво́стваю нахво́стваем
2-я ас. нахво́стваеш нахво́стваеце
3-я ас. нахво́ствае нахво́стваюць
Прошлы час
м. нахво́стваў нахво́ствалі
ж. нахво́ствала
н. нахво́ствала
Загадны лад
2-я ас. нахво́ствай нахво́ствайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахво́стваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахво́стваць несов. нахлёстывать; см. нахваста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахво́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нахвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахваста́ць, -вашчу́, -во́шчаш, -во́шча; -вашчы́; -васта́ны; зак., каго.

Адсцябаць дубцом.

|| незак. нахво́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настёгиватьII несов. насцёбваць, нахво́стваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахлёстыватьI несов. нахво́стваць, насцёбваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)