нахваста́ць, -вашчу́, -во́шчаш, -во́шча; -вашчы́; -васта́ны; зак., каго.

Адсцябаць дубцом.

|| незак. нахво́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахваста́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахвашчу́ нахво́шчам
2-я ас. нахво́шчаш нахво́шчаце
3-я ас. нахво́шча нахво́шчуць
Прошлы час
м. нахваста́ў нахваста́лі
ж. нахваста́ла
н. нахваста́ла
Загадны лад
2-я ас. нахвашчы́ нахвашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нахваста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахваста́ць сов. нахлеста́ть;

н. спі́ну — нахлеста́ть спи́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., каго.

Сцябаючы, пабіць. Нахвастаць каня пугай. □ — Я.. [Міхасю] морду пайду нахвашчу, — гарачыўся Мікола. Брыль. / Аб дажджы, ветры і пад. [Сёмка:] — Здорава, усё-ткі, нахвастаў.. [дождж] цябе ўчора. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахваста́ны нахлёстанный; см. нахваста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахво́стваць несов. нахлёстывать; см. нахваста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахво́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нахвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахлеста́ть сов., разг. нахваста́ць, насцяба́ць, насцёбаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насцёбаць, -аю, -аеш, -ае; -аны і насцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. (разм.).

Набіць, нахвастаць каго-н.

Н. дубцом.

|| незак. насцёбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахваста́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нахвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)