нахва́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нахва́льваю нахва́льваем
2-я ас. нахва́льваеш нахва́льваеце
3-я ас. нахва́львае нахва́льваюць
Прошлы час
м. нахва́льваў нахва́львалі
ж. нахва́львала
н. нахва́львала
Загадны лад
2-я ас. нахва́львай нахва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахва́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахва́льваць несов. нахва́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нахваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахвалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак., каго-што.

Нагаварыць аб чым-, кім-н. добрага; расхваліць.

|| незак. нахва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахва́ливать несов., разг. нахва́льваць; (расхваливать) расхва́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)