нахадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахаджу́ нахо́дзім
2-я ас. нахо́дзіш нахо́дзіце
3-я ас. нахо́дзіць нахо́дзяць
Прошлы час
м. нахадзі́ў нахадзі́лі
ж. нахадзі́ла
н. нахадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. нахадзі́ нахадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нахадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахадзі́ць сов., разг.

1. находи́ть;

за ме́сяц ~дзі́ў тры́ста кіламе́траў — за ме́сяц находи́л три́ста киломе́тров;

2. походи́ть;

у гэ́тых бо́тах до́ўга не нахо́дзіш — в э́тих сапога́х до́лго не похо́дишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

1. Ходзячы, прайсці нейкую колькасць кіламетраў. Нахадзіць за дзень дваццаць кіламетраў.

2. Пахадзіць нейкі час. — Галодны не находзіць у школу... Жыць трэба. Аб хлебе дбаць, — павысіў голас Мітрафан. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

находи́ть​III сов., прост. нахадзі́ць;

находи́ть де́сять киломе́тров нахадзі́ць дзе́сяць кіламе́траў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашага́ть сов., разг. нахадзі́ць, накро́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)