наха́бніцкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наха́бніцкі |
наха́бніцкая |
наха́бніцкае |
наха́бніцкія |
| Р. |
наха́бніцкага |
наха́бніцкай наха́бніцкае |
наха́бніцкага |
наха́бніцкіх |
| Д. |
наха́бніцкаму |
наха́бніцкай |
наха́бніцкаму |
наха́бніцкім |
| В. |
наха́бніцкі (неадуш.) наха́бніцкага (адуш.) |
наха́бніцкую |
наха́бніцкае |
наха́бніцкія (неадуш.) наха́бніцкіх (адуш.) |
| Т. |
наха́бніцкім |
наха́бніцкай наха́бніцкаю |
наха́бніцкім |
наха́бніцкімі |
| М. |
наха́бніцкім |
наха́бніцкай |
наха́бніцкім |
наха́бніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
наха́бніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наха́бніцкі |
наха́бніцкая |
наха́бніцкае |
наха́бніцкія |
| Р. |
наха́бніцкага |
наха́бніцкай наха́бніцкае |
наха́бніцкага |
наха́бніцкіх |
| Д. |
наха́бніцкаму |
наха́бніцкай |
наха́бніцкаму |
наха́бніцкім |
| В. |
наха́бніцкі (неадуш.) наха́бніцкага (адуш.) |
наха́бніцкую |
наха́бніцкае |
наха́бніцкія (неадуш.) наха́бніцкіх (адуш.) |
| Т. |
наха́бніцкім |
наха́бніцкай наха́бніцкаю |
наха́бніцкім |
наха́бніцкімі |
| М. |
наха́бніцкім |
наха́бніцкай |
наха́бніцкім |
наха́бніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
наха́бніцкі, ‑ая, ‑ае.
Уласцівы нахабніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наха́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Бессаромны, бесцырымонны чалавек.
|| ж. наха́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. наха́бніцкі, -ая, -ае.
Н. ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)