наха́бны, -ая, -ае.

Які вызначаецца нахабствам, бессаромны, бесцырымонны.

|| наз. наха́бнасць, -і, ж.

Н. у паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наха́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наха́бны наха́бная наха́бнае наха́бныя
Р. наха́бнага наха́бнай
наха́бнае		 наха́бнага наха́бных
Д. наха́бнаму наха́бнай наха́бнаму наха́бным
В. наха́бны (неадуш.)
наха́бнага (адуш.)		 наха́бную наха́бнае наха́бныя (неадуш.)
наха́бных (адуш.)
Т. наха́бным наха́бнай
наха́бнаю		 наха́бным наха́бнымі
М. наха́бным наха́бнай наха́бным наха́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наха́бны наха́льный, на́глый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наха́бны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца нахабствам; бесцырымонны, бессаромны. Нахабныя дамаганні. □ [Адам:] — Ёсць, брат, у горадзе людзі, якія не пакарыліся і не пакарацца нахабным заваёўнікам... Якімовіч. Я хлопец сціплы і не нахабны, можна сказаць, сарамлівы і нясмелы. Чарнышэвіч. // Назойлівы, неадчэпны (пра жывёл, птушак, насякомых). Дзверы ў сенцы яшчэ не адчынены, ды каля парога, на траве, стракаціць ужо і настойліва кланяецца хаце вечна галодная, нахабная арава качак. Брыль. // Які выражае нахабства. Нахабны тон. Нахабны выгляд. □ Лена адвярнулася: вельмі ж нахабны позірк у гэтага «казла», як называлі Вадзягу ў сяле. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наха́бнасць, -і, ж.

1. гл. нахабны.

2. Нахабны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наглова́тый наха́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́глый наха́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оха́льный наха́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наха́льный наха́бны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наха́бства, -а, н.

Нахабны ўчынак, бесцырымоннасць.

Не чакаў я ад яго такога нахабства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)