нау́ка наву́ка, -кі ж.;

то́чные нау́ки дакла́дныя наву́кі;

Национа́льная акаде́мия нау́к Белару́си Нацыяна́льная акадэ́мія наву́к Белару́сі;

◊

э́то тебе́ нау́ка гэ́та табе́ наву́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наву́ка (ТСБМ, Яруш., Гарэц.), ст.-бел. наука ’навука, сістэма ведаў; вучоба; навучанне; урок, нешта павучальнае; казань, пропаведзь; парада’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 65). Укр., рус. наука, польск., чэш., славац. nauka, в.-луж. nawuka, балг., макед. наука, серб.-харв. наука, славен. nauk ’навучанне, вучэнне, урок, прыклад, папярэджанне’. З *na‑ і ‑uk, гл. вучыць (Фасмер, 3, 49; Махэк₂, 666; спец. адносна ўсходнеславянскага слова гл. Кохман, SOr, 29, 115–120).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наву́ка ж.

1. в разн. знач. нау́ка;

2. (нравоучение) назида́ние ср., поуче́ние ср., наставле́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадавы́ в разн. знач. передово́й;

~ва́я наву́ка — передова́я нау́ка;

п. арты́кул — передова́я статья́;

~вы́я пазі́цыі — передовы́е пози́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вучэ́нне ср.

1. (действие) уче́ние; обуче́ние;

час вучэ́ння — вре́мя уче́ния (обуче́ния);

2. (наука, теория) уче́ние;

мічу́рынскае в. — мичу́ринское уче́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цифи́рь ж., уст.

1. собир. (цифры) лі́чбы, -баў, ед. лі́чба, -бы ж.;

2. (счисление) лічэ́нне, -ння ср.;

3. (наука) арыфме́тыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назида́ние ср., книжн. навуча́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср.; (наставление) настаўле́нне, -ння ср.; (наука) наву́ка, -кі ж.;

в назида́ние кому́ на наву́ку каму́, для навуча́ння каго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

педагагі́чны в разн. знач. педагоги́ческий; (соответствующий правилам педагогики — ещё) педагоги́чный;

~ныя ка́дры — педагоги́ческие ка́дры;

п. інстыту́т — педагоги́ческий институ́т;

~ная наву́ка — педагоги́ческая нау́ка;

п. ўчы́нак — педагоги́чный посту́пок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уче́ние

1. (действие) вучэ́нне, -ння ср., навуча́нне, -ння ср.;

вре́мя уче́ния час вучэ́ння (навуча́ння);

ко́нчить уче́ние ско́нчыць вучэ́нне (навуча́нне);

быть в уче́нии вучы́цца;

2. (наука, теория) вучэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

культу́ра ж., в разн. знач. культу́ра;

наву́ка і к. — нау́ка и культу́ра;

гісто́рыя ~ры — исто́рия культу́ры;

к. пра́цы — культу́ра труда́;

сельскагаспада́рчыя ~ры — сельскохозя́йственные культу́ры;

к. сібі́рскай я́звы — культу́ра сиби́рской я́звы;

○ фізі́чная к. — физи́ческая культу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)