нату́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нату́рны нату́рная нату́рнае нату́рныя
Р. нату́рнага нату́рнай
нату́рнае		 нату́рнага нату́рных
Д. нату́рнаму нату́рнай нату́рнаму нату́рным
В. нату́рны (неадуш.)
нату́рнага (адуш.)		 нату́рную нату́рнае нату́рныя (неадуш.)
нату́рных (адуш.)
Т. нату́рным нату́рнай
нату́рнаю		 нату́рным нату́рнымі
М. нату́рным нату́рнай нату́рным нату́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нату́рны нату́рный;

~ныя зды́мкі — нату́рные съёмки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выконваецца, робіцца з натуры; звязаны з маляваннем, лепкай скульптур з натуры. У.. 1923 г. На аснове ранейшых натурных замалёвак Дабужынскі выканаў яшчэ шэраг літаграфій, прысвечаных Віцебску. Шматаў.

2. Які праводзіцца, знімаецца па-за павільёнам. Натурная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нату́ра, -ы, ж.

1. Характар, тэмперамент чалавека.

Гэта быў чалавек вясёлай натуры.

2. Тое, што і прырода (у 1 знач.).

3. Жывыя істоты, з’явы, прадметы рэальнага свету, з якіх малююць, робяць скульптуры, здымкі і пад.

Маляваць з натуры.

4. Тое, што і натуршчык.

5. Тавары, прадукты як плацежны сродак замест грошай.

Разлічвацца натурай.

|| прым. нату́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Натурная замалёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нату́рный иск. нату́рны;

нату́рные съёмки нату́рныя зды́мкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)