на́трый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. на́трый
Р. на́трыю
Д. на́трыю
В. на́трый
Т. на́трыем
М. на́трыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аміта́л-на́трый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аміта́л-на́трый
Р. аміта́л-на́трыю
Д. аміта́л-на́трыю
В. аміта́л-на́трый
Т. аміта́л-на́трыем
М. аміта́л-на́трыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натр, -у, м.

Старая назва вокісу натрыю.

Едкі н.

|| прым. на́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сале́тра, -ы, ж.

Азотнакіслая соль калію, натрыю, амонію, якая ўжыв. ў вытворчасці выбуховых рэчываў, аграноміі і інш.

|| прым. сале́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натр, ‑у, м.

Старая назва вокісу натрыю. Едкі натр.

[Ад араб. natrūm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланцава́тасць, ‑і, ж.

Наяўнасць солей натрыю ў глебе. Саланцаватасць, глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́ды, -аў, адз. хлары́д, -у, М -дзе, м. (спец.).

1. Злучэнні хлору з іншымі элементамі.

Хларыд натрыю.

2. Мінералы, солі салянай кіслаты, якія шырока выкарыстоўваюцца ў хімічнай і харчовай прамысловасці.

|| прым. хлары́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сульфі́ты, ‑аў; адз. сульфіт, ‑у, М ‑фіце, м.

Солі сярністай кіслаты. Сульфіт натрыю.

[Ад лац. sulphur — сера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыясульфа́ты, ‑аў; адз. тыясульфат, ‑у, М ‑фаце, м.

Солі тыясернай кіслаты. Тыясульфат натрыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае нязначную колькасць солей натрыю (аб землях, глебах). Саланцаватыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)