натру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. натру́чаны натру́чаная натру́чанае натру́чаныя
Р. натру́чанага натру́чанай
натру́чанае		 натру́чанага натру́чаных
Д. натру́чанаму натру́чанай натру́чанаму натру́чаным
В. натру́чаны (неадуш.)
натру́чанага (адуш.)		 натру́чаную натру́чанае натру́чаныя (неадуш.)
натру́чаных (адуш.)
Т. натру́чаным натру́чанай
натру́чанаю		 натру́чаным натру́чанымі
М. натру́чаным натру́чанай натру́чаным натру́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натру́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. натру́чаны натру́чаная натру́чанае натру́чаныя
Р. натру́чанага натру́чанай
натру́чанае		 натру́чанага натру́чаных
Д. натру́чанаму натру́чанай натру́чанаму натру́чаным
В. натру́чаны (неадуш.)
натру́чанага (адуш.)		 натру́чаную натру́чанае натру́чаныя (неадуш.)
натру́чаных (адуш.)
Т. натру́чаным натру́чанай
натру́чанаю		 натру́чаным натру́чанымі
М. натру́чаным натру́чанай натру́чаным натру́чаных

Кароткая форма: натру́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натру́чаны натра́вленный; наморённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наморённый

1. намо́раны; натру́чаны; вы́нішчаны, пані́шчаны;

2. намо́раны, нато́млены; намардава́ны;

3. намо́раны; см. намори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натра́вленный​I

1. натру́чаны, наатру́чваны, атру́чаны, мног. паатру́чваны;

2. напалява́ны;

3. нацкава́ны; падбухто́раны; см. натрави́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)