натрусі́ць, -рушу́, -ру́сіш, -ру́сіць; -ру́шаны; зак., чаго (разм.).

Трасучы, вытрасаючы, насыпаць, высыпаць што-н.

Н. саломы.

|| незак. натру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натрусі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натрушу́ натру́сім
2-я ас. натру́сіш натру́сіце
3-я ас. натру́сіць натру́сяць
Прошлы час
м. натрусі́ў натрусі́лі
ж. натрусі́ла
н. натрусі́ла
Загадны лад
2-я ас. натрусі́ натрусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час натрусі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натрусі́ць, ‑трушу, ‑трусіш, ‑трусіць; зак., чаго.

Разм. Трасучы, вытрасаючы, насыпаць, высыпаць што‑н. (у якой‑н. колькасці). Арына паклала ў бочку апошні рад [а]гуркоў, натрусіла зверху лісця, душыстага [кропу]. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да натрусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натрусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)