натрашча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
натрашчу́ |
натрашчы́м |
| 2-я ас. |
натрашчы́ш |
натрашчыце́ |
| 3-я ас. |
натрашчы́ць |
натрашча́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
натрашча́ў |
натрашча́лі |
| ж. |
натрашча́ла |
| н. |
натрашча́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
натрашчы́ |
натрашчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
натрашча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
натрашча́ць сов., разг. натреща́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натрашча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.
Разм.
1. Нарабіць траскатні.
2. перан. Хутка і многа нагаварыць чаго‑н. (звычайна пустога, непатрэбнага).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натреща́ть сов., прост.
1. (произвести много треску) натрашча́ць;
2. (наговорить, наболтать) нагавары́ць, набалбата́ць, натрашча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)