натраса́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. натраса́ю натраса́ем
2-я ас. натраса́еш натраса́еце
3-я ас. натраса́е натраса́юць
Прошлы час
м. натраса́ў натраса́лі
ж. натраса́ла
н. натраса́ла
Загадны лад
2-я ас. натраса́й натраса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час натраса́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натраса́ць несов., в разн. знач. натряса́ть; см. натрэ́сці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да натрэсці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натряса́ть несов. натраса́ць, натрэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натраса́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да натрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрэ́сваць несов., см. натраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натраса́цца несов., возвр., страд. натряса́ться; см. натрэ́сціся, натраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трушы́ць ‘памалу кідаць’ (Мат. Маг.). Варыянт трусі́ць ‘сыпаць, натрасаць і інш.’ з чаргаваннем с / ш, гл. тру́сіцца 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)