на́травы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
на́травы |
на́травая |
на́травае |
на́травыя |
| Р. |
на́травага |
на́травай
на́травае |
на́травага |
на́травых |
| Д. |
на́траваму |
на́травай |
на́траваму |
на́травым |
| В. |
на́травы (неадуш.)
на́травага (адуш.) |
на́травую |
на́травае |
на́травыя (неадуш.)
на́травых (адуш.) |
| Т. |
на́травым |
на́травай
на́траваю |
на́травым |
на́травымі |
| М. |
на́травым |
на́травай |
на́травым |
на́травых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
на́травы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да натру. Натравая вапна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натр, -у, м.
Старая назва вокісу натрыю.
Едкі н.
|| прым. на́травы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)