нато́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нато́чаны нато́чаная нато́чанае нато́чаныя
Р. нато́чанага нато́чанай
нато́чанае		 нато́чанага нато́чаных
Д. нато́чанаму нато́чанай нато́чанаму нато́чаным
В. нато́чаны (неадуш.)
нато́чанага (адуш.)		 нато́чаную нато́чанае нато́чаныя (неадуш.)
нато́чаных (адуш.)
Т. нато́чаным нато́чанай
нато́чанаю		 нато́чаным нато́чанымі
М. нато́чаным нато́чанай нато́чаным нато́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нато́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нато́чаны нато́чаная нато́чанае нато́чаныя
Р. нато́чанага нато́чанай
нато́чанае		 нато́чанага нато́чаных
Д. нато́чанаму нато́чанай нато́чанаму нато́чаным
В. нато́чаны (неадуш.)
нато́чанага (адуш.)		 нато́чаную нато́чанае нато́чаныя (неадуш.)
нато́чаных (адуш.)
Т. нато́чаным нато́чанай
нато́чанаю		 нато́чаным нато́чанымі
М. нато́чаным нато́чанай нато́чаным нато́чаных

Кароткая форма: нато́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нато́чаны I

1. нато́ченный, наострённый, отто́ченный;

2. нато́ченный;

1, 2 см. натачы́ць I

нато́чаны II нагры́зенный; нары́тый; см. натачы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нато́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наострённый наво́страны, нато́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нато́ченный​I

1. (изготовленный из дерева) нато́чаны, мног. панато́чваны;

2. (наостренный) наво́страны; (на точиле) нато́чаны, мног. панато́чваны; см. наточи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отто́ченный

1. наво́страны, мног. панаво́стрываны; нато́чаны, мног. панато́чваны;

2. адто́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нато́ченный​II (издырявленный, с изъянами) нато́чаны, мног. панато́чваны; см. наточи́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́ченный прич.

1. (изготовленный точением) то́чаны;

2. (острый, наточенный) во́страны, наво́страны; (на точиле) то́чаны, нато́чаны; см. точи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад тачыць.

2. у знач. прым. Наточаны, востры. Точаны нож.

3. у знач. прым. Які вытачылі. Точаныя фігуркі. Точаныя ножкі стала.

4. перан.; у знач. прым. З правільнымі, прыгожа акрэсленымі лініямі (пра рысы твару, фігуры і пад.). Люська — тоненькае, залатакудрае і шумлівае дзяўчо; чыстыя сінія вочы заўсёды насцеж, точаны носік задзёрты — нібы яна ніколі і не была сіратой-дзетдомаўкай. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)