натамі́цца, -тамлю́ся, -то́мішся, -то́міцца; зак.

Стаміцца, змарыцца; змучыцца.

Н. на жніве.

|| незак. натамля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натамі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натамлю́ся нато́мімся
2-я ас. нато́мішся нато́міцеся
3-я ас. нато́міцца нато́мяцца
Прошлы час
м. натамі́ўся натамі́ліся
ж. натамі́лася
н. натамі́лася
Загадны лад
2-я ас. натамі́ся натамі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час натамі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натамі́цца сов. утоми́ться, натоми́ться, изму́читься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натамі́цца, ‑тамлюся, ‑томішся, ‑томіцца; зак.

Утаміцца, змарыцца; змучыцца. Доктар так натаміўся за гэты дзень, што ледзь дабрыў дадому. Шамякін. За дзень мы натаміліся страшэнна, але гэта была прыемная стома. Скрыган. Да вечара працавалі ў рове, секлі апошнія.. елкі. Потым выцягвалі іх на вяроўках наверх. Натаміліся ўсе, але ніхто не скардзіўся. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намори́ться (устать) уст. намары́цца, натамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натоми́ться сов., прост. наму́чыцца, натамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Натрудзіцца, натаміцца, да болю. Чалавек падвярэдзіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натамля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да натаміцца.

2. Зал. да натамляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́яться сов., разг. наму́чыцца; (изнуриться) намардава́цца; (утомиться) намары́цца, натамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Намонацца ’натаміцца, намарыцца’ (Сцяшк. Сл., ТС), намонькацца ’тс’ (ТС). Няясна, магчыма экспрэсіўнае ўтварэнне ад польск. męka ’мука’ ці да мяць, мну.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)