насчэ́сваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насчэ́сваю |
насчэ́сваем |
| 2-я ас. |
насчэ́сваеш |
насчэ́сваеце |
| 3-я ас. |
насчэ́свае |
насчэ́сваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насчэ́сваў |
насчэ́свалі |
| ж. |
насчэ́свала |
| н. |
насчэ́свала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насчэ́свай |
насчэ́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насчэ́сваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насчэ́сваць I сов. (во множестве) счеса́ть; см. счаса́ць I
насчэ́сваць II (во множестве) стеса́ть; см. счаса́ць II 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насчэ́сваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Счасаць 1, вычасаць пэўную або вялікую колькасць чаго‑н. Насчэсваць шэрсці.
насчэ́сваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Счасаць 2 скрэблам, сякерай і пад. многа чаго‑н. Насчэсваць кары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)