насу́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насу́шваю насу́шваем
2-я ас. насу́шваеш насу́шваеце
3-я ас. насу́швае насу́шваюць
Прошлы час
м. насу́шваў насу́швалі
ж. насу́швала
н. насу́швала
Загадны лад
2-я ас. насу́швай насу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насу́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насу́шваць несов. насу́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да насушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насушы́ць, -сушу́, -су́шыш, -су́шыць; -су́шаны; зак., чаго.

Нарыхтаваць сушкай.

Н. грыбоў.

|| незак. насу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насу́шивать несов. насу́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насу́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да насушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. насушваць — насушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)