насурмі́ць гл. сурміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насурмі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насурмлю́ насурмі́м
2-я ас. насурмі́ш насурміце́
3-я ас. насурмі́ць насурмя́ць
Прошлы час
м. насурмі́ў насурмі́лі
ж. насурмі́ла
н. насурмі́ла
Загадны лад
2-я ас. насурмі́ насурмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час насурмі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насурмі́ць сов. насурьми́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насурмі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; ‑мім, ‑міце; зак., каго-што.

Пафарбаваць, афарбаваць сурмой. Насурміць бровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурмі́ць, сурмлю́, су́рміш, су́рміць; су́рмлены; незак., што, уст.

Фарбаваць сурмой.

С. бровы.

|| зак. насурмі́ць, -сурмлю́, -су́рміш, -су́рміць; -су́рмлены.

|| звар. сурмі́цца, сурмлю́ся, су́рмішся, су́рміцца; зак. насурмі́цца, -сурмлю́ся, -су́рмішся, -су́рміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насурьми́ть сов. насурмі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насурмі́цца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; ‑мімся, ‑міцеся; зак.

Насурміць сабе бровы, валасы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)