насурмі́цца гл. сурміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насурмі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насурмлю́ся насурмі́мся
2-я ас. насурмі́шся насурміце́ся
3-я ас. насурмі́цца насурмя́цца
Прошлы час
м. насурмі́ўся насурмі́ліся
ж. насурмі́лася
н. насурмі́лася
Загадны лад
2-я ас. насурмі́ся насурмі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час насурмі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насурмі́цца сов. насурьми́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насурмі́цца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; ‑мімся, ‑міцеся; зак.

Насурміць сабе бровы, валасы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурмі́ць, сурмлю́, су́рміш, су́рміць; су́рмлены; незак., што, уст.

Фарбаваць сурмой.

С. бровы.

|| зак. насурмі́ць, -сурмлю́, -су́рміш, -су́рміць; -су́рмлены.

|| звар. сурмі́цца, сурмлю́ся, су́рмішся, су́рміцца; зак. насурмі́цца, -сурмлю́ся, -су́рмішся, -су́рміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насурьми́ться насурмі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)