насу́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насу́нуты насу́нутая насу́нутае насу́нутыя
Р. насу́нутага насу́нутай
насу́нутае
насу́нутага насу́нутых
Д. насу́нутаму насу́нутай насу́нутаму насу́нутым
В. насу́нуты (неадуш.)
насу́нутага (адуш.)
насу́нутую насу́нутае насу́нутыя (неадуш.)
насу́нутых (адуш.)
Т. насу́нутым насу́нутай
насу́нутаю
насу́нутым насу́нутымі
М. насу́нутым насу́нутай насу́нутым насу́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насу́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насу́нуты насу́нутая насу́нутае насу́нутыя
Р. насу́нутага насу́нутай
насу́нутае
насу́нутага насу́нутых
Д. насу́нутаму насу́нутай насу́нутаму насу́нутым
В. насу́нуты (неадуш.)
насу́нутага (адуш.)
насу́нутую насу́нутае насу́нутыя (неадуш.)
насу́нутых (адуш.)
Т. насу́нутым насу́нутай
насу́нутаю
насу́нутым насу́нутымі
М. насу́нутым насу́нутай насу́нутым насу́нутых

Кароткая форма: насу́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насу́нуты

1. нагребённый;

2. надви́нутый; насу́нутый; нахлобу́ченный;

1, 2 см. насу́нуць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насу́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад насунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надви́нутый насу́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахлобу́ченный разг. насу́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насу́нутый насу́нуты, мног. панасо́ўваны, наця́гнуты, мног. панаця́гваны, усця́гнуты, мног. паўсця́гваны; см. насу́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)