насу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насу́нуты |
насу́нутая |
насу́нутае |
насу́нутыя |
| Р. |
насу́нутага |
насу́нутай насу́нутае |
насу́нутага |
насу́нутых |
| Д. |
насу́нутаму |
насу́нутай |
насу́нутаму |
насу́нутым |
| В. |
насу́нуты (неадуш.) насу́нутага (адуш.) |
насу́нутую |
насу́нутае |
насу́нутыя (неадуш.) насу́нутых (адуш.) |
| Т. |
насу́нутым |
насу́нутай насу́нутаю |
насу́нутым |
насу́нутымі |
| М. |
насу́нутым |
насу́нутай |
насу́нутым |
насу́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насу́нуты |
насу́нутая |
насу́нутае |
насу́нутыя |
| Р. |
насу́нутага |
насу́нутай насу́нутае |
насу́нутага |
насу́нутых |
| Д. |
насу́нутаму |
насу́нутай |
насу́нутаму |
насу́нутым |
| В. |
насу́нуты (неадуш.) насу́нутага (адуш.) |
насу́нутую |
насу́нутае |
насу́нутыя (неадуш.) насу́нутых (адуш.) |
| Т. |
насу́нутым |
насу́нутай насу́нутаю |
насу́нутым |
насу́нутымі |
| М. |
насу́нутым |
насу́нутай |
насу́нутым |
насу́нутых |
Кароткая форма: насу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насу́нуты
1. нагребённый;
2. надви́нутый; насу́нутый; нахлобу́ченный;
1, 2 см. насу́нуць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́нуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад насунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нахлобу́ченный разг. насу́нуты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́нутый насу́нуты, мног. панасо́ўваны, наця́гнуты, мног. панаця́гваны, усця́гнуты, мног. паўсця́гваны; см. насу́нуть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)