насудзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насуджу́ся |
насу́дзімся |
| 2-я ас. |
насу́дзішся |
насу́дзіцеся |
| 3-я ас. |
насу́дзіцца |
насу́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насудзі́ўся |
насудзі́ліся |
| ж. |
насудзі́лася |
| н. |
насудзі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насудзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насудзі́цца сов., разг. насуди́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насудзі́цца, ‑суджуся, ‑судзішся, ‑судзіцца; зак.
Разм. Пасудзіцца многа, доўга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)