настру́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
настру́ню |
настру́нім |
| 2-я ас. |
настру́ніш |
настру́ніце |
| 3-я ас. |
настру́ніць |
настру́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
настру́ніў |
настру́нілі |
| ж. |
настру́ніла |
| н. |
настру́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
настру́нь |
настру́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
настру́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
настру́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Разм.
1. Нацягнуць, напяць як струну. Наструніць леску.
2. Напружыць. Хатні драпежнік .. прытуліўся да коміна, наструніў цела. Асіпенка. Зося ўздрыгнула, наструніла шыю. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
настру́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да наструніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
настру́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад наструніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)